pies i starszy pan

Jaka rasa psa dla osoby starszej?

Jaki pies będzie odpowiedni dla osoby starszej? Przejście na zasłużoną emeryturę wprowadza w życie wielu osób niemałe zamieszanie. Utarty, codzienny schemat działania zostaje nagle i bezpowrotnie zaburzony. Nie pomaga również fakt, że dzieci, najczęściej posiadające już własne rodziny,  zapewne nie mieszkają w najbliższej okolicy i nie mogą poświęcić starzejącym się rodzicom wiele uwagi. Co w takim razie zrobić z całym tym wolnym czasem? Jak poradzić sobie z brakiem towarzystwa?

Kupmy sobie psa!

Nie od dziś wiadomo, że pies jest doskonałym towarzyszem na każdym etapie ludzkiego życia. Fakt, że należysz do szacownego grona seniorów, jest w tym przypadku Twoim atutem. Możesz poświęcić wystarczającą ilość czasu, posiadasz odpowiednią dozę cierpliwości i umiesz patrzeć na życie z odpowiedniej perspektywy. To wszystko gwarantuję, że zwierzęcy towarzysz będzie się czuł doskonale pod Twoją opieką.

W jaki sposób wybrać rasę?

Przy wyborze rasy psa spełniającej nasze oczekiwania należy dokładnie przeanalizować swoje potrzeby i możliwości. Osobom starszym zwykle najbardziej zależy na towarzystwie, posłuszeństwie, niewielkich rozmiarach i nieskomplikowanych zabiegach pielęgnacyjnych. Mając powyższe na uwadze, należy od razu zrezygnować z psów ras myśliwskich cechujących się rozbudowanym instynktem łowieckim i dużymi potrzebami w zakresie ruchu. Kłopotliwa będzie również opieka nad psami ras pierwotnych ( np.: szpice ), które oprócz „wad” ras myśliwskich są dość odporne na układnie. Psy ras obronnych i stróżujących występują zwykle w rozmiarze XL i mogą posiadać trudny charakter. U ras o nietypowych proporcjach lub kształtach części ciała ( np.: pekińczyk, mops) częściej występują problemy natury zdrowotnej.

Zawężając wybór.

Mając na uwadze wspomniane wcześniej kryteria warto skupić się na psach małych ras, względnie proporcjonalnej budowy, o sierści  średniej lub mieszanej długości, posiadających spokojny temperament, towarzyskich i stosunkowo łatwych w układaniu, takich jak :

Pudel miniaturowy – to wierna i inteligenta rasa, o przyjemnym, ugodowym temperamencie. Warto wiedzieć, że przodkowie rasy byli wykorzystywani w charakterze psów myśliwskich do polowania na ptactwo. Dziś to już jednak historia a pudel miniaturowy jest typowym psem do towarzystwa. Cechuje go łatwość układania, niewielkie rozmiary i wesołe usposobienie. Osoby starsze powinny zwrócić uwagę na konieczność regularnej pielęgnacji sierści i nieco większe niż przeciętne wymagania dotyczące ruchu.

Biszon maltański – to idealne psy towarzyszące. Cechują się niewielkimi rozmiarami oraz wysokim stopniem przywiązania do właściciela. Zaniedbane i pozostawione same sobie mogą sprawiać kłopoty. Dzięki wrodzonej inteligencji ich układanie jest stosunkowo łatwe. Pomimo posiadania długiej i jedwabiste sierści rasa charakteryzuje się brakiem podszerstka. Wiąże się to z koniecznością używania ubrań ochronnych przy okazji spacerów w chłodne dni.

Bichon frise – od poprzednika różni go przede wszystkim temperament. Dzięki swojej inteligencji i miękkiemu charakterowi potrafi doskonale „ułożyć” właściciela. Nie jest tak aktywny jak maltańczyk, natomiast jego biała, kędzierzawa sierść wywołuje alergię częściej niż u psów innych ras.

Bichon hawański – jest jedną z mniej popularnych ras w naszym kraju. Usposobieniem i temperamentem nie odbiega od psów obydwu wspomnianych wyżej ras, natomiast jego zaletą jest spolegliwość i tolerancja dla innych zwierzęcych domowników.

Cavalier king charls spaniel – czyli prawdziwy psi arystokrata, o czym świadczy nie tylko jego aparycja, ale również charakter. Cavalier jest psem ufnym, inteligentnym, posiadającym myśliwski rodowód co przekłada się na łatwość w układaniu. Pomimo nieznacznie większych niż przeciętne wymogów odnoście ruchu, psy omawianej rasy lubią spędzać większość dnia na posłaniu lub kolanach właściciela. Pozbawione możliwości wybiegania się szybko przybierają na wadze.

Podejmując decyzję należy pamiętać, że pies jest towarzyszem na długie lata. W związku z tym kryterium równie ważnym jak rasa, jest pochodzenia, a konkretnie wybór sprawdzonej hodowli. Jeżeli zależy nam na uniknięciu możliwie największej liczby problemów i niespodzianek, należy od razu zrezygnować z pomysłu adopcji dorosłego psa o nieznanej przeszłości. Nie wiemy przecież jakiego traktowania zwierzę doświadczyło u poprzedniego właściciela, nie znamy jego przyzwyczajeń ani powodu, dla którego ktoś się go pozbył.

Zwiększony początkowo nakład pracy w przypadku wychowywania szczeniaka zwróci się z nawiązką w postaci psa zrównoważonego, prawidłowo zsocjalizowanego, pewnego siebie i ułożonego według własnych potrzeb.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *